Unutulmuş ihtişamlı bir tarihe açılan Edward Whittall bahçesinin kapılarında durun; bir çello, iki keman ve binbir kurbağanın konçertosunu dinlerken gül ve yasemin kokulu yollarda, tarihi selvilerin uzun gölgelerinin altında yürüyün. Yine bu tarihi yollardan geçmiş büyük şairleri hatırlayın; Lord Byron, Pierre Loti, Alphonse de Lamartine... Nilüfer havuzunun yanında dans eden Prens George ve konuklarının neşeli sohbetlerini dinleyin. Bir an sonra durun, başınızı eğin ve yarım yüzyıl sonra İzmir'i düşman işgalinden kurtarmak için birliklerini toplamadan önce terasta yürüyecek olan Mustafa Kemal’i hatırlayın.
Tarih tarafından yontulmuş bu bahçe, gök yüzüne uzanan ağaçları, balık dolu havuzları ve çim kaplı teraslarıyla aynı zamanda usta botanikçi Edward Whittall’a borçludur güzelliğini.
1851 yılında Bornova’da doğan Edward Whittall, günümüzde üniversitenin rektörlüğünü barındıran ‘buyük ev’in selvi dolu bahçelerinde yetişti. 1875 yılında kendi ailesi ile ileride onun adı ile tanınacak olan eve taşındı ve onu bir botanik harikaya dönüştürdü.
1917 de ölmesine rağmen Edward Whittall mirası bu muhteşem tarihi bahçe, gelecek nesiller için onun büyük torunu olan Brian Giraud’nun ellerinde gelişmeye devam etmekte.
Edward Whittall (1851-1917)
Daha fazla bilgi için Levantine Heritage websitesini ziyaret edebilirsiniz.
Alison and Martyn Rix tarafından 2011'de 'Curtis's Botanical Magazine' de yayımlanan ‘Edward Whittall (1851-1917) and his contribution to the Royal Botanic Gardens, Kew’ başlıklı makaleyi okumak için tıklayın.